اللّهم عجّل لولیک الفرج ، لبیک یا مولانا یا صاحب الزمان (عج)

اللّهم الرزقنی شهاده فی سبیل اللّه

مناجات با امام حسین (ع) ، سروده ای از جناب آقای محمود ژولیده


حیف است فدایی نَشَوم ، ساده بمیرم

خوب است همانند تو آزاده بمیرم

از ظلم ستیزیِ تو من درس گرفتم

با ننگ نسازم ، به تو دلداده بمیرم

مگذار که در حسرت یک باده بمانم

بگذار که مستانه ز صد باده بمیرم

تا لشگر ابرار ، تو را کشته و مُرده است

زیباست که من هم به تو جان داده بمیرم

جان باخته و سوخته و جامه دریده

در حال نماز و سرِ سجاده بمیرم

یاران خودت را به جنان خواندی و من هم

در راه تو آماده ام ، آماده بمیرم

هرچند که شایستة این نیستم ای شاه

خواهم ز تو در وادی شهزاده بمیرم

سالار شهیدانی و من اهل شهادت

تا روز عمل آید و سرداده بمیرم

ای کاش که مانند تو بی سر شوم ارباب

در بستری از خون خود افتاده بمیرم

قربان مناجات تو در سجدة خونین

باید به همین سجده و  سجاده بمیرم

بگذار که در روضه ات آنقدر بگریَم

تا در غم تو از نفس افتاده بمیرم