در کمال‌الدین صدوق به سند صحیحی از امام باقر (ع) آمده که فرمود: زمانی بر مردم خواهد رسید که امام آنها از ایشان غایب شود ای خوشا به حال آنان که بر امر ما پایدار بمانند.
در پشت کوفه قبری هست که هیچ صاحب مرضی به آن پناه نمی‌برد؛ جز اینکه خداوند او را شفا می‌دهد.» معجزات و کرامات باهره ای که در «حرم مولای متّقیان (علیه السلام)» مشاهده گردیده، بیرون از شمار است، فقط اشاره می‌کنیم که ابن بطوطه در این باره می‌نویسد: از این روضه کرامت‌ها ظاهر می‌شود که منشاء عقیده‌ی مردم بر اینکه قبر علی (علیه السلام) آنجاست، همان کرامت‌ها می‌باشد، در شب بیست و هفت ماه رجب که آن را «لیله المحیا» می‌نامند.
روایت دارد که درآخرالزمان همه هلاک می‌شوند، به جز کسی که برای فرج دعا می‌کند...