صادق آل محمد (ص) در سن 68 سالگی در 25 شوال 148 به سبب انگور زهرآلودی است که منصور به آن حضرت خورانید، به شهادت رسیدند و فرزند برومندش موسی بن جعفر (علیه السلام) او را در دو جامه سفید که در آنها احرام می‌بست و در پیراهنی که می‌پوشید و عمامه ای که از امام زین العابدین(ع) به او رسیده بود، کفن نمود و بعد از نماز او را در بقیع و در کنار قبر پدر بزرگوارش (سید الساجدین (ع) به خاک سپرد.


مختصری از زندگی امام صادق (ع)

ششمین اختر تابناک آسمان امامت امام صادق علیه‌ السلام در روز جمعه 17 ربیع الاول سال 83 هجرى در مدینه و در زمان عبدالملک بن مروان بن حکم دیده به جهان گشود.  مادر آن حضرت «ام‌فروه » دختر قاسم بن محمد بن ابوبکر مى‌ باشد. مدت امامت 34 سال به طول انجامید (1)که 18 سال در دوره اموى و 16 سال در دوره عباسى بوده است. (2)

خلفاى اموى معاصر امام جعفرصادق علیه‌ السلام به ترتیب عبارتند از: «هشام بن عبدالملک (114-125)، ولید بن یزید بن عبدالملک (126-125)، یزید بن ولید بن عبدالملک (126)، ابراهیم بن ولید بن عبدالملک (2 ماه و 10 روز از سال 126) و مروان بن محمد معروف به مروان حمار (132-126). خلفاى عباسى معاصر امام علیه‌ السلام عبارتند از: ابوالعباس عبدالله بن محمد (137-132) و ابوجعفر منصور دوانیقى (137-148). »

از امام جعفرصادق علیه‌ السلام هفت پسر و سه دختر بر جاى ماند که عبارتند از: «اسماعیل »، «عبدالله » و «ام‌فروه » که مادرشان فاطمه بنت الحسین بن على بن حسین علیه‌ السلام است. «امام کاظم »، «اسحاق » و «محمد» که مادرشان حمیده خاتون مى‌ باشد. و «عباس »، «على »، «اسماء» و «فاطمه » که هر یک از مادرى به دنیا آمده ‌اند.(3)

شهادت امام صادق (ع) در سال 148 هجری واقع شده است عده ای دوشنبه 15 رجب را سالروز شهادت آن حضرت می دانند. صاحب جنات الخلو 25 شوال را ذکر می کند که مشهورترین تاریخ شهادت امام همین نقل است. امام صادق (ع) را شیخ الائمه می نامند زیرا در میان ائمه هدی علیهم السلام بیشترین عمر( 65 یا 68) را داشته است.

صادق آل محمد (ص) در سن 68 سالگی در 25 شوال 148 به سبب انگور زهرآلودی است که منصور به آن حضرت خورانید، به شهادت رسیدند و فرزند برومندش موسی بن جعفر (علیه السلام) او را در دو جامه سفید که در آنها احرام می بست و در پیراهنی که می پوشید و عمامه ای که از امام زین العابدین(ع) به او رسیده بود، کفن نمود و بعد از نماز او را در بقیع و در کنار قبر پدر بزرگوارش (سید الساجدین (ع) به خاک سپرد.

 

داستان دختری به نام فاطمه

از سـکـونـى روایت شده است که بر امام صادق (ع) وارد شدم، درحالى که خسته و غمگین بودم. ایشان رو به من کرد و فرمود: اى سکونى، علت غم و ناراحتى تو چیست؟ عرض کردم: خداوند به من فرزندى داده است که دختراست. فرمودند: اى سکونى، سنگینى او بر روى زمین است و روزى او با خداوند. او بدون این که به تو نیاز داشته باشد زندگى مى کند و نیزبدون استفاده از روزى تو غذا مى خورد. آن گاه پرسیدند: اسم او را چه گذاشته اى؟ گفتم : نامش را فاطمه گذاشته ام. آن حضرت با شنیدن نام مقدس فاطمه (س) سه بار آه کشید. سـپس دست بر پیشانى گذاشت و فرمود: اما اگر اسم او را فاطمه گذاشته اى به او فحش نده و او را لعنت نکن .

 

پی نوشت :

.1 سیرى در سیره ائمه اطهار علیهم‌السلام، استاد مطهرى، ص 137، الارشاد، ص 249.

 .2تاریخ الامم والملوک، ج 4، ص 375/ الشیعه والحاکمون، ص 137/ مروج الذهب مسعودى، ج 3، ص 233 به بعد/ الکامل، ابن اثیر، ج 4، ص 465 به بعد.

3. الارشاد، شیخ مفید، ص 284/ مناقب آل ابى طالب، ابن شهر آشوب، ج 4، ص 280/ اعلام الورى، فضل بن حسن طبرسى، ص 291/ بحارالانوار، ج 47، ص 241، ح 2 .