یکی از علت‌های طولانی شدن غیبت امام عصر(علیه السلام) از خودخواهی انسان هاست، تا زمانی که منیت و خودخواهی به جای خداخواهی باشد، همین است. این درحالی است که شرط ظهور حضرت ولی عصر(علیه السلام) این است که ما خود را تغییر دهیم و خودخواهی را از خود دور کنیم، امام نقصی ندارد بلکه ما باید شرایط را عوض کنیم.
آری، یهودیان مدینه به دیگران همچون محرومان و بی خبران می‌نگریستند، اما خود از بیعت با پیامبر موعود بازماندند، چرا که با آن حضرت فاصله‌ی اخلاقی داشتند. در مقابل سلمان‌ها و اویس‌ها که در ظاهر از دوران و بی خبران بودند.
پاسخ به این سوال را در فصل 17 آیه 20 از کتاب پیدایش تورات جستجو می‌کنیم ، آیه ای که دل هر انسان حقیقت طلبی را با نور الهی منور ساخته و لرزه بر اندام و بنیانهای فکری دشمنان اهل بیت (ع) می‌اندازد.
حدیث قدسی عبارت از حدیثی است که پیغمبر از خداوند اخبار کند. بدین گونه که معنی و مضمون آن بر قلب پیغمبر القاء می‌شود و پیغمبر با لفظ خود اداء می‌نماید، لذا در الفاظ آن تحدی و اعجازی نیست، به خلاف قرآن که به الفاظ مخصوص وحی شده که تغییر آن به لفظ دیگری جائز نیست و دیگران در آوردن مثل آن عاجزند.
آیا
جامعه ای که شیعه در عصر ظهور در انتظار آن است، همان جامعه آرمانی تمام
انسانهاست؟جامعه مهدوی چگونه جامعه ای است و چه مشخصاتی دارد که بتواند
جامعه آرمانی مشترک بین انسانها باشد، آیا جهانی سازی در سایه این آرمان
قابل تصور است؟ و اصولاً محوریت جامعه جهانی بر اساس نیازهای فرامادی انسان
شکل خواهد گرفت؟ یا محوریت جهانی سازی تنها رویکرد اقتصادی خواهد داشت.
اندیشه سیاسی شیعه در عصر غیبت کبری با نظریه «ولایت فقیه» گره خورده است.از نظر لغوی، «ولایت» مشتق از «و، ل، ی» است و به کسر و فتح «واو» استعمال می‌شود.
صادق آل محمد (ص) در سن 68 سالگی در 25 شوال 148 به سبب انگور زهرآلودی است که منصور به آن حضرت خورانید، به شهادت رسیدند و فرزند برومندش موسی بن جعفر (علیه السلام) او را در دو جامه سفید که در آنها احرام می‌بست و در پیراهنی که می‌پوشید و عمامه ای که از امام زین العابدین(ع) به او رسیده بود، کفن نمود و بعد از نماز او را در بقیع و در کنار قبر پدر بزرگوارش (سید الساجدین (ع) به خاک سپرد.
